NOWY TARG. Zmarły dwa lata temu artysta pochodził z Zakopanego. Był twórca uniwersalnym. Realizował się jako rzeźbiarz, medalier, konserwator zabytków, czy projektant ogrodów, Był pasjonatem żeglarstwa.
W Galerii Sztuki Jatki oglądać można jego prace zebrane pod mianem "Ślady". 
"Opowiadał o inspiracjach, pasjach i wrażliwości, o mocno wyciśniętym śladzie w sercach osób, które znały Jacka Kogutka. Wśród gości wernisażowych byli inicjatorzy tej wystawy - Maria i Stanisław Cukier, prof. Barbara Trochimiak, przedstawiciele ZPAP, Muzeum im. Jana Kasprowicza na Harendzie, przyjaciele z daleka i bliska. Wystawę zaaranżowała prof. Barbara Trochimiak. Prowadzi widza wśród drewnianych rzeźb krajobrazów, wyróżnianych w Rawennie „BRAM” , zaskakujących - lśniących marmurowych wielorybich ogonów – majestatycznie wynurzających i zanurzających się z otchłani oceanu i „ Centaurów” wykuwanych w ciepłym piaskowcu. Na wystawie możemy zobaczyć też dwie rzeźby Stanisława Cukra – który rekomenduje wystawę i zaprosił przyjaciela do wspólnej ekspozycji" - zachęca w opisie galeria Jatki do odwiedzenia wystawy.
Jacek Kogutek (1958–2020) ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara. Studiował konserwację zabytków w Tarnowie, a następnie konserwację zabytków architektury na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Po studiach zamieszkał w Soninie (gm. Łańcut). W roku 1994 i 1996 został wyróżniony na Biennale Internazionale Dantesca w Rawennie – kolejno za rzeźbę Wrota Piekieł oraz rzeźbę L'attesa (zwaną też przez autora Wrota Czyśćca). Jest współwykonawcą szesnastu obelisków upamiętniających żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie gen. Władysława Andersa, które znajdują się w Uzbekistanie i w Kazachstanie. Za projekt i wykonanie rzeźbiarskich elementów na cmentarzu żołnierzy ukraińskich w Łańcucie, poległych w latach 1918–1921 w walce przeciwko bolszewickiej Rosji, otrzymał pośmiertnie Medal Świętych Cyryla i Metodego. Prace prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Europie, a także w Chinach. Pochowany został w wybranym przez siebie miejscu na ziemi – w Soninie.
Sam artysta mówił tak: "Realizacja dzieła przychodzi po długim czasie przemyśleń. Ma to jednak o tyle wpływ, że mam do czynienia z czymś nowym: nowym krajobrazem, świeżym wrażeniem. Nasycam się tym wszystkim już przez samo tam przebywanie. Niezależnie gdzie jestem, czy jest to Rumunia, czy Włochy, zawsze coś zostaje. Czasem zrobię kilka szkiców, zdjęć, coś zapamiętam i chcę się później w te miejsca wracać. Więc wracam – poprzez zmaterializowaną syntezę moich prac..." Jacek Kogutek (1997
BWA Jatki, MCK Sokół. opr.s/ zdj. galeria Jatki
