"W gwarze nowotarskiej Alei Tysiąclecia trudno usłyszeć pluskanie fontanny przy bryle kontrowersyjnej budowli, łatwiej już dostrzec jej tryskające strumyki, mieniące się tęczą w blasku zachodzącego słońca. Okazją do pełnego napawania się architektonicznym konglomeratem barwy i dźwięku jest bez wątpienia premierowa wystawa dzieł sztuki żel-art Jana Kantego Pawluśkiewicza" - pisze Jacek Sowa, który tym razem odsunął temat motoryzacyjny i zajął otwartą dziś w MCK wystawą prac Jana Kantego Pawluśkiewicza.
Pochodzący z Nowego Targu światowej sławy kompozytor, autor muzyki do setek filmów, spektakli czy koncertów symfonicznych zawsze identyfikuje się ze swymi korzeniami, nie omieszkując zaznaczyć tego miasta na drodze swej artystycznej kariery. Tym razem to nie muzyka przygnała Mistrza w rodzinne strony…
Wystawa jego obrazów w foyer nowotarskiego MCK zadziwia swoją różnorodnością i przekazem abstrakcyjnej formy, prowokującej barwą i kształtem, będącym szaloną czasem fantazją artysty. Ale Jan Kanty jest taki, trochę szalony, trochę prowokujący, ale przy tym wrażliwy i pełen empatii. Swobodnie porusza się wśród ludzi ze swego rodzinnego gniazda, zarówno w foyer jak i na scenie, dla każdego znajdując ciepłe słowo, żartobliwą dykteryjkę, czy wspomnienie z dawnych czasów, kokietując swoich rówieśników w stylu: „wy już tego nie pamiętacie!”
Zapytany o różnicę i preferencję wyboru pomiędzy muzyką a malarstwem, określił to jako przestrzeń pomiędzy dźwiękiem a ciszą. Aby to udokumentować, Mistrz zasiadł do fortepianu, a brawurowo wykonany modern jazzowy utwór Johna Louisa „Skating in Central Park” wbił widownię w fotele.
To był cały Pawluśkiewicz od dźwięków, lecz aby zagłębić się w świat kolorowej ciszy Jana Kantego, trzeba udać się w stronę pluskających fontann przy Alei Tysiąclecia; wystawa dzieł żel-art naszego Mistrza potrwa w MCK jeszcze kilka tygodni…
Jacek Sowa
