Obchodząc 81. rocznicę wybuchu II Wojny Światowej warto pielęgnować pamięć o tych, którzy walczyli w obronie Niepodległości w tej nierównej walce, a pomimo zasług ich dokonania poszły w niepamięć. Przykładem takiej osoby jest ppor. Władysław Piątkowski, były dyrektor Szkoły Podstawowe w Harklowej.
Urodził się w Jarosławiu 23 maja 1919 roku, był synem Józefa i Franciszki Janiszewskiej. Do szkół podstawowych uczęszczał w Świętoniowej k. Przeworska, Jarosławiu i Jaworznie. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1937 roku w Gimnazjum w Chrzanowie. Rok później, 30 września 1938 roku został powołany do wojska oraz skierowany na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy przy 20 pułku piechoty w Krakowie. W lutym 1939 roku został awansowany na stopień kaprala, a w czerwcu zgłosił się do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie - Ostrowi Mazowieckiej. W lipcu 1939 odbył szkolenie w 12 pułku piechoty Ziemi Wadowickiej. Od 23 sierpnia do 1 września 1939 roku brał udział w pracach mobilizacyjnych na terenie Wadowic. W kampanii wrześniowej walczył w stopniu kaprala podchorążego na linii frontu Wadowice – Tarnobrzeg – Jarosław – Rawa Ruska – Tarnopol – Stanisławów. 23 września w Delatynie przekroczył granice polsko – węgierską z zamiarem przedostania się do Francji. Został internowany, przebywał w obozie w Nagycenku z którego zbiegł w marcu 1940 roku z grupą Polaków. Przedostali się przez granicę węgiersko – jugosłowiańską do Splitu, skąd odpłynęli do Francji na pokładzie polskiego statku „Warszawa”. Do Marsylii przybył 17 kwietnia 1940 r. 23 kwietnia 1940 zgłosił się do Wojska Polskiego w Coëtquidan, skierowano go na front w Aisne, gdzie walcząc w ramach korpusu piechoty kolonialnej był dowódcą działka przeciwpancernego. 13 czerwca został ranny pod Châteauroux, do połowy sierpnia 1940 przebywał w szpitalach w Châteauroux, Orléans i Agen, następnie przebywał w obozie dla Polaków w Caylus. 
4 września 1940 został zwolniony ze służby i wyjechał do Grenoble na studia związane z papiernictwem. Tam też w styczniu 1941 roku rozpoczął kurs języka francuskiego. W czerwcu 1941 roku wyjechał do La Frette, gdzie rozpoczął pracę na roli u Audre Durbeta. 11 lipca 1942 roku poślubił Eleonorę Zavallone (ur. 25 grudnia 1919 r. w Montricher - Albanne). Pracował w garbarni futer u Guy’a Reala, który był również dowódcą lokalnego oddziału partyzanckiego Francuskiego Ruchu Oporu. W jego oddziale walczył również Władysław od 1943 roku do wyzwolenia Francji. Piątkowski mieszka we Francji do 1947 roku, wraz z żoną powraca do Polski 12 listopada 1947 roku przekraczając granicę w Międzylesiu.
Podejmuje się dorywczych prac w kilku biurach, od 18 września 1948 roku pracuje jako nauczyciel kontraktowy w Rabie Wyżnej. 1 grudnia 1950 r. rozpoczyna pracę na stanowisku kierownika Szkoły Podstawowej w Harklowej, którą kieruje do wakacji 1979 roku, kiedy przechodzi na emeryturę. Od początku 1968 roku do likwidacji gminy Łopuszna 1 czerwca 1975 roku dowodzi Terenowym Oddziałem Samoobrony, przez długie lata pełnił funkcję kierownika Biblioteki Publicznej w Harklowej. 12 października 1968 roku mianowany na stopień starszego kaprala rezerwy. Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Czynu Zbrojnego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1999), Medalem 40 – lecia PRL (1984), Srebrną Odznaką Ligi Obrony Kraju (1976), Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Złotą Odznaką Ludowych Zespołów Sportowych. W latach 90. awansowany na stopień podporucznika. 19 marca 1997 roku otrzymał Odznakę Weterana Walk o Niepodległość. Zmarł w Harklowej 22 maja 1999 roku, pochowany został na tamtejszym cmentarzu. Eleonora Piątkowska zmarła w grudniu 2003 roku.
Źródła:
- Deklaracja członkowska ZBoWiD Władysława Piątkowskiego z dnia 27.09.1982 r.,
- Życiorys Wł. Piątkowskiego z dnia 27.09.1982 r.,
- Książeczka Wojskowa Wł. Piątkowskiego wydana 23.03.1949 r. przez RKU w Nowym Targu,
- Zaświadczenie weryfikacyjne nr 64/82 z dnia 25.08.1982 Wł. Piątkowskiego wydane przez WKU w Nowym Targu,
- Decyzja Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych nr 565 z dnia 20.07.1993 r. ws. Uprawnień kombatanckich Wł. Piątkowskiego,
- Zaświadczenie nr 287381 z dnia 12 listopada 1947 r. o przybyciu do Polski Wł. Piątkowskiego wydane przez Punkt Przyjęcia w Międzylesiu,
- Wniosek o nadanie Krzyża Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Medalu „Za Udział w Wojnie Obronnej 1939” dla Wł. Piątkowskiego,
- Legitymacja Krzyża Czynu Zbrojnego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie nr 4 – 99 – 53 z dnia 29.03.1999 r. Wł. Piątkowskiego,
- Karta Ewidencyjna członka Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Nowym Targu z dnia 13.04.1983 r. Wł. Piątkowskiego,
- Korespondencja koła ZKRPiBWP w Nowym Targu z Eleonorą Piątkowską ws. przyjęcia jej jako członka podopiecznego związku, lipiec – październik 1999 r.
Opr. Arkadiusz Stefaniak - Guzik
