W piątek, 1 kwietnia br. w auli POSA w Zakopanem podczas uroczystej Gali ogłoszono wyniki XIV Konkursu Poetyckiego, organizowanego przez Dyrekcję i Radę Rodziców Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Artystycznej w Zakopanem. W tym roku nauczyciele literatury – Renata Ryś (klasy IV-V) i Maciej Pinkwart (klasy VI-IX) nominowali do udziału w „Gali 2016” 48 uczniów POSA – 31 w kategorii juniorów i 17 w kategorii seniorów.
Do oceny jurorów przedstawionych zostało 178 wierszy.
W tym roku Jury miało do dyspozycji nagrody Rady Rodziców POSA, Burmistrza Zakopanego, Starosty Tatrzańskiego, Tygodnika Podhalańskiego, który był patronem medialnym imprezy. Swoje nagrody ufundowało również kilka osób prywatnych, a także zakopiański Teatr Witkacego.
Jury przyznało następujące nagrody i wyróżnienia:
W kategorii juniorów:
Pierwsze miejsce, Grand Prix, Złotą Różę Poezji i nagrodę Starosty Tatrzańskiego otrzymała Apolonia Lichaczewska z klasy V. Apolonia Lichaczewska otrzymała także honorowy tytuł Miss Poezji 2016.
Drugie miejsce i Srebrną Różę Poezji otrzymała Daria Kowalska z klasy.
Trzecie miejsce i Brązową Różę Poezji otrzymała Joanna Czubernat z klasy V.
Wyróżnienia w tej kategorii otrzymali Antoni Rzucidło z klasy VI, Liliana Florek z klasy V i Zuzanna Śliwa z kl. V.
W kategorii seniorów:
Pierwsze miejsce, Grand Prix, Złotą Różę Poezji i nagrodę Burmistrza Zakopanego otrzymał Bronisław Gębik z klasy. Bronisław Gębik otrzymał również honorowy tytuł Mistrza Poezji 2016.
Drugie miejsce i Srebrną Różę Poezji otrzymała Maria Michniewska z klasy VII.
Trzecie miejsce i Brązową Różę Poezji otrzymała Klaudia Wiśniowska z klasy VI.
Wyróżnienia w tej kategorii otrzymali Aleksandra Banak z kl. VIII oraz Agnieszka Utracka z kl. VII.
Nagrody specjalne:
Nagrodę Dyrektora ZPSA Zofii Ziach dla autora najwyżej ocenionego wiersza otrzymał Bolesław Gębik z klasy IX, który za wiersz Poemat o kawie otrzymał 28 punktów na 30 możliwych.
Nagrodę Wicedyrektora ZPSA Justyny Jasiorkowskiej za najlepszy wiersz o tematyce miłosnej otrzymała Aleksandra Banak za wiersz Bezmiar.
Nagrodę patrona medialnego, „Tygodnika Podhalańskiego” otrzymała Angelika Jurkowska z kl. VIII.
Nagrody Renaty Piżanowskiej z Wydawnictwa „Wagant” otrzymali Mikołaj Motyka z kl. VI za wiersz Białe na czarnym, Zuzanna Śliwa z kl. V za wiersz Inaczej niż zwykle oraz Bronisław Gębik, za wiersz Poemat o kawie.
Nagrodę Krzysztofa Najbora otrzymał Bronisław Gębik z kl. IX za wiersz pt. Poemat o kawie.
Nagrody Mirosława Nadymusa, jego przyjaciół i uczniów otrzymali: Antoni Rzucidło z kl. VI za wiersz Świat bez strachu, Maria Michniewska z kl. VII za cały zestaw wierszy, w szczególności za wiersz Skrzydła, Franciszek Kudasik z kl. V za wiersz bez tytułu, zaczynający się od słów: Stoję przed lustrem i Anna Grzegorczyk z kl. VIII za wiersz Pragnienie. Nagrodę specjalną otrzymał Kacper Hełmecki z kl. IV za wiersz Klarnet.
Nagrodę Akademii Młodego Artysty w Zakopanem otrzymał Franciszek Kudasik z kl V za wiersz bez tytułu, zaczynający się od słów Stoję przed lustrem.
Nagrody prywatne Justyny Kowalik otrzymali: Nikoletta Cygan z kl. IV, Maria Michniewska z kl. VII, Klaudia Wiśniowska z kl. VII, Mieszko Iwaniec z kl. VII, Agnieszka Utracka z kl. VIII i Bronisław Gębik z kl. IX – za ich zestawy wierszy.
Nagrodę Renaty Ryś otrzymał Mieszko Iwaniec z kl. VII za wiersz Trumna.
Nagrodę Macieja Pinkwarta otrzymała Natalia Paluch z kl. IX za systematyczny rozwój talentu, wyrażającego się szczególnie w wierszu Nie powiedziane.
Swoje nagrody przyznał także Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem. Otrzymali je Bronisław Gębik, Anna Grzegorczyk, Julia Koperska i Aleksandra Piwowar.
Wszyscy nagrodzeni otrzymali również karty podarunkowe Empiku, ufundowane przez Radę Rodziców POSA.
Wiersze laureatów recytowali aktorzy Teatru Witkacego – Katarzyna Pietrzyk i Krzysztof Najbor. Oprawę muzyczną Gali tworzyli Aleksandra Jeleńska (fortepian), Jakub Gucik (wiolonczela) i Jan Siaśkiewicz (klarnet). Gościem honorowym XIV Wielkiej Gali Poezji był kompozytor Andrzej Zarycki, autor muzyki do pieśni Sur le pont d’Avignon (ze słowami Krzysztofa Kamila Baczyńskiego), która od lat jest hymnem, otwierającym Galę. Spotkanie z poezją i muzyką prowadził Maciej Pinkwart.
Zakopane, 1 kwietnia 2016
mp/
---
Wiersze, najwyżej ocenione:
List od dziewczynki do staruszki
Czy jeszcze mnie pamiętasz?
A może zapomniałaś
O swojej dawnej „ja”?
Ja już odeszłam
Jestem tobą
Kiedyś byłaś
Uroczą dziewczynką
Z różową kokardą
I walizką marzeń
Kim jesteś teraz?
Nie wiem
Nie zapomnij
Dawnej niemądrej siebie
Bronisław Gębik, kl. IX
Poemat o Kawie
Mój oddech odbija się na jej karmelowej tafli.
Pojedynczy kosmyk aromatu cicho muska moje zmysły.
Wkrada się do wysuszonego organizmu
Niespodziewanie, magnetyzująco wywabia mnie z codziennego otępienia.
Pierwsze łagodnie wibrujące krople wsuwają się w głąb świadomości
Zatrzymują oddeech.
Tańczą, tańczą w samym środku ciągnąc za sobą wszystkie
podekscytowane atomy rozzsądku.
Bezboleśnie pozbawiają mnie niestrawności, wątpliwości
i budzą wszystkie moje czarne dziury,
tymczasowo wypełniając je pomarańczową pewnością siebie.
Kolejne karmelowe dźwięki na aksamitnej poduszce przynoszą mi władzę
nad własnym roztrzęsionym umysłem.
Wystygam, resztki ciepła przymykają mi powieki,
odcinając wszystko co łączy mnie z resztą,
nikomu niepotrzebnej normalności.
A myśli same znajdują drogę pośród nieostrej mgły odległego świata.
Ostatnie, nadawane na niskich częstotliwościach
krople zachodzącego słońca,
niosą ze sobą niewyraźne napawające mnie kofeinowym spokojem szepty
„Gdy przyjdziemy następnym razem twoje serce będzie już spokojne”.
Bronisław Gębik, kl. IX
***
Gdybym zabił moją wolność
Utkaną z nic nieznaczącej
Biało-czerwonej nici.
Stałbym się niewolnikiem
I jak bezpański pies
Spałbym pod fotelem
Niemoich problemów.
Nigdy więcej nie musiałbym wypuszczać moich łez
W tak krótką podróż do podłogi.
Nie myślałbym o tak wielu
Przekrwionych myślach
Myślach nieskończenie wielu idiotów
Na które nie musiałbym beznamiętnie reagować.
Nie musiałbym raz po raz
Umierać
Za kilka nic nieznaczących liter
Karmiących moją bezużyteczną dumę.
Dumę, która bezlitośnie pociąga mnie w stalową przepaść
Dumę sprawiającą,
Że wciąż tak bardzo chcę być
Wolnym człowiekiem
Angelika Jurkowska, kl. VIII
***
Błękitna tafla krągłości,
Żółty płomień rozpędu,
Biały puch uderzenia,
Lekki powiew upadku,
I tylko jedna chwila zwątpienia.
Piaskowa burza śmiechu,
Delikatny dotyk łez,
Ciężki ból przegranej
Czerwona plama pośpiechu,
I tylko jeden pocałunek dnia.
źródło: szkoła
