Studentki i absolwentki kierunku architektura w Podhalańskiej Państwowej Uczelni Zawodowej w Nowym Targu zaprezentowały swoje pomysły.
Pięciogwiazdkowy Dom Seniora w Nowym Targu, Ogród Botaniczny w Zakopanem, dworzec kolejowy w Częstochowie i „Sacramentarium” w Nowym Targu – autorkami wszystkich tych ciekawych projektów są studentki i absolwentki Podhalańskiej Państwowej Uczelni Zawodowej w Nowym Targu. 
Katarzyna Stopka uczyniła tematem swojej pracy magisterskiej przyjazny dom dla seniorów. Główną ideą, która przyświecała jej podczas projektowania, było połączenie obiektu z „uniwersalnym programem rekreacyjno-medycznym”. Celem placówki jest wspieranie osób starszych w codziennym, aktywnym funkcjonowaniu.
Obiekt, którego lokalizację przewidziano w centralnej części Nowego Targu, nieopodal Rynku i parku miejskiego, stanowi połączenie pięciogwiazdkowego hotelu, szpitala oraz kurortu. Dzięki łatwo dostępnym i funkcjonalnym pomieszczeniom, seniorzy z łatwością mogą się przemieszczać między strefami: rekreacyjną, gastronomiczna, medyczną i rozrywkową. Oprócz pokojów gościnnych, w obiekcie przewidziano m.in. pomieszczenia socjalne, gabinety lekarskie, kaplicę oraz siłownię.
Podstawą projektu są sześcienne, otwarte na ogród moduły, wychodzące w trzech kierunkach od głównego trzonu obiektu. Wspólna część wspomnianych modułów miałaby powstać ze szklanych ścian osłonowych. Akcentami regionalnymi w obiekcie są detale snycerskie w postaci góralskiej rozety znajdującej się nad głównym wejściem i na ostatniej kondygnacji obiektu.
Magisterska praca dyplomowa powstała pod kierunkiem dra hab. inż. arch. Huberta Mełgesa, prof. uczelni.
Ogród Botaniczny w Zakopanem
Barbara Wilczek przygotowała projekt Ogrodu Botanicznego w Zakopanem, którego rola polegałaby nie tylko na pełnieniu funkcji naukowej, ale również rekreacyjnej. Wśród bogactwa roślinności miałyby pojawić się w nim gatunki rodzime i tropikalne.
Nowoczesny, futurystyczny wygląd bryły, uzyskano dzięki zespołowi szklarni połączonemu tunelami z głównym budynkiem. Projekt wpisuje się w cześć otuliny Tatrzańskiego Parku Narodowego. Ogród botaniczny, o powierzchni 4,8 hektarów nawiązuje kształtem, a co za tym idzie – rozmieszczeniem obiektów do rozety oraz układu słonecznego. Główny budynek – półkopuła, znajduje się na płycie fundamentowej wraz ze ścianami fundamentowymi. Na parterze obiektu znalazło się miejsce dla sklepu, punktu informacyjnego, administracji, szatni i toalet. Na półpiętrze mieszczą się tarasy widokowe, zaś na piętrze sale konferencyjne, restauracja i droga ewakuacyjna. Do głównego budynku prowadzą cztery tunele, które swój początek biorą w poszczególnych szklarniach. W projekcie uwzględniono parking na sto trzydzieści miejsc.
Konstrukcja kopuł geodezyjnych znajdujących się na ścianach fundamentowych pozwala na zachowanie wewnątrz odpowiedniego, szklarniowego klimatu, zadbano przy tym o odpowiednią cyrkulację powietrza oraz zmniejszenie zapotrzebowania na sztuczne doświetlanie. Kopuły zaprojektowano w taki sposób, aby były odporne na trudne, górskie warunki klimatyczne.
Magisterska praca dyplomowa została wykonana pod kierunkiem prof. dra hab. inż. arch. Marka Kowickiego.
Dworzec kolejowy w Częstochowie
Projekt zakłada powstanie galerii handlowej, która zostałaby połączona funkcjonalnie z dworcem Częstochowa Główna oraz budynkiem PKS. Analiza szlaków i osi komunikacyjnych pozwoliła na zaprojektowanie podłużnych budynków: wschodniego i zachodniego. W obiekcie przewidziano perony oraz stanowiska dla PKS i MPK. Na piętrze znajdują się pomieszczenia dworca kolejowego oraz – w przyszłości – dworca autobusowego.
Zastosowanie minimalistycznej i przejrzystej architektury pozwala na uporządkowanie przestrzeni. Elewację tworzy prefabrykowany ażur, sprawiający wrażanie lekkości. W budynku zachodnim, w miejscu przecięcia osi komunikacyjnych znalazły się łuki z betonu architektonicznego. Dzięki zastosowaniu cegły klinkierowej w fasadzie obiektu autorka projektu nawiązała do historii budynku dworca kolei Wiedeń-Warszawa. Z kolei przewiedziana w projekcie kawiarnia jest odniesieniem do historii dworca z końca XIX wieku.
Magisterska praca dyplomowa została wykonana pod kierunkiem dra hab. inż arch. Huberta Mełgesa, prof. uczelni.
„Sacramentarium” w Nowym Targu
Projekt „Sacramentarium” w Nowym Targu przygotowała Joanna Rasztęborska. Główną ideą kompleksu krematoryjnego jest stworzenie miejsca, w którym mogłyby być wykonywane wszystkie usługi funeralne. W obiekcie przewidziano m.in. przestrzeń będącą odpowiedzią na potrzebę wyciszenia i refleksji. Dość nietypowym rozwiązaniem jest wytyczenie miejsca na organizację wydarzeń kulturalnych, kameralnych koncertów i wystaw.
Największą rolę przy tworzeniu projektu odegrała natura. Dzięki otwartemu widokowi na znajdujący się nieopodal las oraz Tatry, możliwe staje się obserwowanie zmian pór roku, co stanowi odwieczną metaforę przemijania. Krematorium, które pełni główną funkcję w obiekcie, zostało ukryte. Kominy zamaskowano betonową powłoką.
Wewnątrz obiektu znalazły się kaplice ceremonialne, z dużymi przeszkleniami, otwarte w stronę gór. Poczekalnie skierowane są w stronę dziedzińca z sadzawką. Kompleks podzielono na cztery strefy: sacrum, profanum dla klientów oraz zaplecze technologiczne i administrację z usługami. Bryła budynku jest prosta i masywna. Surowe wnętrza kaplic współgrają z nastrojem zadumy i refleksji.
Inżynierska praca dyplomowa została wykonana pod kierunkiem dr inż. arch. Krystyny Styrny-Bartkowicz.
Opisane prace dyplomowe zostały opublikowane w Miesięczniku Architektura & biznes.
Anna Gródek/Dział Promocji i Współpracy PPUZ w Nowym Targu
