Umowa podpisana - czas zacząć remont zabytkowego kościółka w Orawce

Umowa zawarta. W piątek swoje podpisy złożyli ks. Wojciech Mozdyniewicz, proboszcz parafii pw. Świętego Jana Chrzciciela w Orawce oraz Krzysztof Gola z Firmy Handlowo Usługowa "MAJA" w towarzystwie wójta Jabłonki Stanisława Kasprzaka. Remont kościoła jest niezbędny, by unikalny zabytek odnowić i zabezpieczyć. Planowane prace przyczynią się zarówno do poprawy stanu technicznego bezcennego drewnianego kościoła, jak i do zabezpieczenia jego unikatowego wystroju.

Gmina dołoży

Koszt to 1,3 mln zł, ale choć kwota wydaje się ogromna, to aż 98% kosztów pochodzi z rządowego programu odbudowy zabytków. Dlatego też udział samorządu w kosztach to ledwie 2% wartości inwestycji, czyli 26,5 tys. zł.

Perła architektury drewnianej na Orawie

Drewniany kościół pw. św. Jana Chrzciciela to najcenniejszych zabytków sakralnych regionu. Świątynia wzniesiona w XVII wieku, jest unikalnym przykładem barokowej architektury drewnianej i stanowi nieocenione świadectwo religijnej i artystycznej spuścizny regionu Orawy. Kościół w Orawce został wybudowany w latach 1651-1656 z inicjatywy proboszcza Jana Szczechowicza, w okresie, gdy region ten znajdował się pod panowaniem węgierskim.

Wnętrze kościoła zachwyca wyjątkowymi malowidłami pokrywającymi niemal całe ściany. Na suficie i górnych częściach ścian namalowanych jest 14 wielkich obrazów, przedstawiających sceny z życia św. Jana Chrzciciela. W dolnych częściach ścian i przy obwodzie pułapu są wizerunki świętych. W sumie są tam 53 obrazy postaci świętych i królów. Kościół w Orawce słynie także z niezwykłych zasłon wielkopostnych, które służą przysłanianiu ołtarzy przez 10 dni w roku od piątej niedzieli Wielkiego Postu do Wielkiej Środy. To cztery zabytkowe tkaniny lniane malowane temperą. Najstarsza z nich miała widoczne datowanie 1676, trzy pozostałe pochodzą z pocz. XIX wieku.

Zabytek doceniony

Choć kościół w Orawce pełnił od wieków funkcję religijną, dziś jest także ważnym miejscem na szlaku turystycznym, który prowadzi przez drewniane świątynie Małopolski. W 2000 r. zabytek był wytypowany na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO, jednak ostatecznie nie został tam wpisany.

fi/